ನಾನು ಇದನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತಿರುವ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಬೆಳಕು ಹರಿದಿಲ್ಲದ, ಕತ್ತಲು ತುಂಬಿದ ಬೆಳಗಿನ ಜಾವ. ರಾತ್ರಿಯಿಡಿ ತಮ್ಮ ಆಹಾರ ಅರಸುತ್ತಾ ಕಾಡೆಲ್ಲಾ ಸುತ್ತಾಡಿದ ನಿಶಾಚರ ಪಕ್ಷಿಗಳಿಗೆ ವಿಶ್ರಾಂತಿಯ ಸಮಯ. ಪ್ರಮುಖವಾಗಿ ನಮ್ಮ ಕ್ಯಾಂಪಿನ ಬಳಿ ಮೂರು ಪಕ್ಷಿಗಳ ಕೂಗು ಕೇಳುತ್ತಿದೆ. Brown Hawk Owl, Oriental Scops Owl ಮತ್ತು Jerdon’s Nightjar ಕೂಗುಗಳು ಇನ್ನೂ ರಾತ್ರಿಯ ಅನುಭವವನ್ನೇ ಕಟ್ಟಿಕೊಡುತ್ತಿದೆ. ರಾತ್ರಿಯೆಂದರೆ ಬರಿಯ ಕತ್ತಲು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಅದು ನಿಗೂಢ.
ಸಮಯ ಸರಿಯುತ್ತಿದೆ. ಆಕಾಶ ಸ್ವಲ್ಪವೇ ಬೆಳಗಾಗಿದ್ದರೂ ಮಬ್ಬು ಮಬ್ಬು. ದೈತ್ಯ ಮರಗಳಿರುವ ಕಾಡು, ರಸ್ತೆ, ಕ್ಯಾಂಪಿನ ಸುತ್ತ ಮುತ್ತ ಎಲ್ಲವೂ ಇನ್ನೂ ಕತ್ತಲು. ಇಲ್ಲೇ ಹೀಗಿದ್ದರೆ ಕಾಡಿನ ಒಳಗಿನ ನನ್ನ ಮೆಚ್ಚಿನ ಕೆಲವು ಸ್ಥಳಗಳು ಹೇಗಿರಬಹುದೆಂದು ಊಹಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಭಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಅಬ್ಬಾ! ಸದ್ಯ ನಾನು ಅಲ್ಲಿಲ್ಲವಲ್ಲ.
ಈಗ ಸ್ವಲ್ಪ ಬೆಳಕಾಗಿದೆ. ಅದರೆ Brown Hawk Owlಗಳಿಗೇನೋ ಅಸಹನೆ ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಕತ್ತಲನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಕೊಡಲು ಸಿದ್ದವಿಲ್ಲದಂತೆ ಕೂಗುತ್ತಿದೆ. ಅರೆ! ಶುರುವಾಗಿಯೇ ಬಿಟ್ಟಿತು ಕಾಜಣಗಳ ಅಲಾಪ. ಅದು ಸತತವಾಗಿಯಲ್ಲ, ಈಗ ಕೂಗಿದರೆ ಮತ್ತೆರಡು ನಿಮಿಷ ಬಿಟ್ಟು, ವಿರಳವಾಗಿ. ಇಂತಹ ಸಮಯದಲ್ಲೇ ನಮ್ಮ ಕ್ಯಾಂಪಿನ ಗೋಡೆಯ ಸಂದಿಯಲ್ಲಿರುವ ಬಿಲದಲ್ಲಿ ವಾಸವಾಗಿರುವ ಬಾವಲಿಗಳೆರಡು ಒಳಗೆ ನುಗ್ಗಲು ಹವಣಿಸುತ್ತಿವೆ.
ನಿಶಾಚರ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಸದ್ದೆಲ್ಲಾ ಈಗ ಕ್ಷೀಣವಾಗಿ ಹೋಗಿದೆ. ಕುಟುರ, ಪಿಕಳಾರ, ಕಾಡುಕೋಳಿ, ಮಡಿವಾಳ, ಟುವ್ವಿ ಹಕ್ಕಿ, ವಿವಿಧ Priniaಗಳು, ಮೈನಾ, Hill Myna, ಮಂಗಟ್ಟೆ ಹಕ್ಕಿಗಳೆಲ್ಲಾ ಗದ್ದಲ ಆರಂಭಿಸಿವೆ. ನಮ್ಮ ಕ್ಯಾಂಪಿನ ಹೆಂಚಿನ ಸಂದಿಯಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಗೂಡು ಮಾಡಿರುವ White-browed Wagtailಗಳೆರಡು ಕೂಗುತ್ತಾ, ಬಾಲವನ್ನು ಕುಣಿಸುತ್ತಾ ಹೊರಗಡೆ ಬಂದಿವೆ. ಕೆಂಬೂತಗಳ ಧ್ವನಿ ಎನೋ ಒಂದು ಗಂಭೀರತೆಯನ್ನು ತಂದುಕೊಟ್ಟಿವೆ. ಕೆಂದಳಿಲುಗಳು ಸದ್ದು ಮಾಡುತ್ತಾ ಮರದಿಂದ ಮರಕ್ಕೆ ಓಡಾಡುತ್ತಿವೆ. ಇಷ್ಟಲ್ಲದೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತೇಇರದ ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಸದ್ದು! Puff-throated Babblerಗಳ ಕೂಗಿನೊಂದಿಗೆ ಇಡೀ ಪಕ್ಷಿ ಸಮೂಹವೆಲ್ಲಾ ಬೆಳಗನ್ನು ಸಂಭ್ರಮಿಸುತ್ತಿವೆಯೇನೋ ಎನ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ.
ಶಮಾ, Common ioraಗಳ ಗಾಯನ ಇನ್ನಷ್ಟೇ ಶುರುವಾಗಬೇಕಿದೆ. ಈ ಕ್ಯಾಂಪಿನ ಬೆಳಗನ್ನು ಮುಂದೊಂದು ದಿನ ನೆನೆಯುವಾಗ ‘ಕಾಲವೊಂದಿತ್ತು, ದಿವ್ಯ ತಾನಾಗಿತ್ತು’ ಎನಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುವ ಸುಂದರ ಗಾಯನಕ್ಕಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳು
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್‌ ಮಾಡಿ